Mattheusarpassía J. S. Bach í Seljakirkju

Fór í gærkveldi á dásamlega tónleika í Seljakirkju.  Fór nú aðallega til að hlusta á Einar minn sem söng hlutverk guðspjallamannsins og vissi nú ekki mikið um þetta verk.  En þetta var dásamlegt, mig skortir eiginlega orð til að lýsa þessari upplifun og ég er nú sjaldan orðlaus.

Fyrir hlé voru nokkur lög sem voru valin saman í þessu tilefni, föstudagurinn langi og allt það og við vorum vinsamlegast beðin um að sleppa því að klappa og það var frekar erfitt að sleppa því, en það setti líka ákveðna stemmingu, hátíðleika og vissa sorg.  Það var náttúrulega verið að fjalla um mjög sorglegan atburð. Eftir hlé var síðan styttri útgáfa af Mattheusarpassíu J.S. Bach á íslensku og það var svo fallegt og miklar tilfinningar, var nærri farin að gráta með Pétri þegar hann var búin að afneita Jesú þrisvar sinnum áður en haninn gól.  Eins og ég segi svo oft,  dásamlegt.

Þarna var kór og nokkrir hljóðfæraleikarar, tvær sem spiluðu á þverflautu og einn á selló og síðan ein sem spilaði á selló og Gömbu (Kristin Lárusdóttir, systir Gurru).  Kórinn samanstóð af frábærum söngvurum sem flest sungu einhvern einsöng, bæði fyrir hlé og síðan í verkinu sjálfu. Sjá nánar   http://www.kirkjan.is/seljakirkja/?forsida

Það er skemmtilega öðruvísi hljómur í gömbunni miðað við selló þótt þetta séu lík hljóðfæri fyrir fólk eins og mig.  Gæti helst líst því sem munurinn á sembal og píanó.  Og svo er ég alltaf svo heilluð af þverflautunni, það eru svo fallegir tónar frá henni og þessar stúlkur spiluðu svo vel á hana.  

Takk Gurra mín að segja mér frá þessum tónleikum og takk Einar fyrir dásamlegan söng